افسردگی از نوع نینیایی

این روز ها حال و حوصله هیچی ندارم منی که عاشق رفتن تو خیابون و دیدن مغازه ها و پاساژها و ... بودم الان همش میشینم توخونه و حوصلم هم سر میره ولی حس رفتن به هیچ جا رو ندارم ... حالت تهوع هم که همیشه با منه ...وای اصلا دوس ندارم اینجوری بمونم همش دوس دارم یه چیزی رو بهونه بگیرم و گریه کنم ...تازه این اول راهه ..خداییش بچه دار شدن سخته ...تو همین اول راه متوجه شدم که چقدر مامان خودم رو اذیت کردم وقتی می خواستم بیام دنیا ..